دنیای تجارت امروز به میزان زیادی به اطلاعاتی که از دادهها به دست می‌آید، وابسته است. دادهها برای مشاغلی که این اطلاعات را برای ارائه خدمات و محصولات به مشتریان خود پردازش می‌کنند، حیاتی است. در این محیط پیچیده داده‌های کاربران توسط مشاغل جمع‌آوری و پردازش می‌شود، بنابراین محافظت از اطلاعات کاربران بسیار مهم است. از جمله اقداماتی که صاحبان مشاغل برای محافظت از داده‌های کاربران خود انجام می‌دهند، تهیه پیش‌نویس توافق‌نامه سیاست حفظ حریم خصوصی شفاف و جامع است. در این مقاله، در مورد سیاست حفظ حریم خصوصی صحبت خواهیم کرد تا به شما در شناخت و نوشتن یک توافق‌نامه سیاست حفظ حریم خصوصی که باعث ایجاد اعتماد بین کاربران و برنامه‌ها یا وب‌سایت‌ها می‌شود، کمک خواهیم کرد.
سیاست حفظ حریم خصوصی بیانیه یا سندی حقوقی است که بیان می‌کند چگونه یک شرکت، وب‌سایت یا نرم‌افزار‌های موبایل، اطلاعات مشتریان و بازدیدکنندگان خود را جمع‌آوری، مدیریت و پردازش می‌کند.
حریم خصوصی به ما امکان می‌دهد تا موانعی ایجاد کنیم و مرزها را مدیریت کنیم تا از خود در برابر دخالت‌های بی‌دلیل در زندگی محافظت کنیم. حریم خصوصی به ما کمک می‌کند تا محدودیت‌هایی را برای دسترسی به مکان‌ها، وسایل و همچنین ارتباطات و اطلاعاتمان تعریف کنیم. حریم خصوصی به صورت مشخص توضیح می‌دهد که آیا این اطلاعات محرمانه نگه داشته می‌شود یا با اشخاص ثالث به اشتراک گذاشته یا به آن‌ها فروخته می‌شود.
اطلاعات شخصی در مورد یک فرد شامل موارد زیر است:
در سراسر جهان، قوانین و مقرراتی برای حفاظت از داده‌های مربوط به دولت، آموزش، بهداشت، کودکان، مصرف کنندگان، موسسات مالی و… تدوین شده است.
این دادهها برای شخصی که مالک آن است نقشی حیاتی دارد، از شماره کارت اعتباری و شماره‌های تأمین اجتماعی گرفته تا آدرس ایمیل، شماره تلفن، اطلاعات حساس و شخصی مهم است. این نوع اطلاعات در دستان غیر‌قابل اعتماد به‌طور بالقوه می‌تواند عواقب گسترده‌ای داشته باشد.
شرکت‌ها، برنامه‌ّ‌ها و وبسایت‌هایی که اطلاعات مشتری را مدیریت می‌کنند لازم است خط مشی‌های رازداری خود را در برنامه و وب‌سایت‌های تجاری خود منتشر کنند. اگر شما یک وب سایت، برنامه وبی، برنامه تلفن همراه یا برنامه ویندوزی دارید که داده های کاربر را جمع آوری یا پردازش می‌کند، لازم است سیاست حفظ حریم خصوصی را در وب‌سایت خود قرار دهید یا در بخشی از برنامه دسترسی به حریم خصوصی را اضافه نمایید.
دلایل مختلفی برای برنامه‌ها وجود دارد که توافق‌نامه سیاست حفظ حریم خصوصی خود را در وب‌سایت یا برنامه خود قرار دهند که در ادامه به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌شود.
برای اینکه افراد با به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی خود در اینترنت راحت باشند و احساس امنیت کنند، باید نوعی مسئولیت قانونی برای محافظت از این دادهها و اطلاع کاربران از وضعیت و سلامت اطلاعات خود بر عهده مشاغل باشد. کشورهای سراسر جهان به لزوم محافظت از اطلاعات و حریم خصوصی شهروندان خود پی برده‌اند. مشاغل، وب سایت‌ها و برنامه‌هایی که اطلاعات مشتری را جمع آوری و یا پردازش می‌کنند، لازم است توافق‌نامه سیاست حفظ حریم خصوصی را رعایت و منتشر کنند.
برای یک کسب‌و‌کار، وب‌سایت یا برنامه موبایلی که اطلاعات کاربر را در یک منطقه یا کشور خاص جمع‌آوری و پردازش می‌کند، اطلاع از تمامی قوانین محافظت از حریم خصوصی افراد مخاطب در آن منطقه، الزامی است. رعایت نکردن این قوانین می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین یا حتی پیگرد قانونی علیه متخلف شود. در برخی موارد مشاغل مجبورند قوانین خاص کشور، استان یا مقررات خاص صنایع را دنبال کنند.
بنابراین وب‌سایت یا برنامه شما چه برای کمک به افراد دیگر باشد و چه یک بازی باشد که در برنامه بازار میزبانی می‌شود، این مسئولیت شماست که به کاربران نهایی خود اطلاعات کاملی در مورد چگونگی جمع‌آوری و پردازش داده‌های آن‌ها توسط اشخاص ثالث ارائه دهید
