تفاوت ددلیفت رومانیایی و سومو چیست؟
در این نوشتار میخواهیم بدانیم که تفاوت ددلیفت رومانیایی و سومو در چه چیزهایی است پس با ما همراه باشید تا ضمن مقایسه فرق آنها را بگوییم.
ددلیفت یکی از حرکات پایه در تمرینات وزنهبرداری و بدنسازی است که به تقویت عضلات پشت، پاها و هسته بدن کمک میکند. دو نوع رایج ددلیفت، ددلیفت رومانیایی و ددلیفت سومو هستند که هر کدام ویژگیها و تکنیکهای خاص خود را دارند. در ادامه به تفاوتهای این دو نوع ددلیفت میپردازیم:
۱. تکنیک و نحوه اجرا:
– ددلیفت رومانیایی:
– در این نوع ددلیفت، فرد از حالت ایستاده شروع میکند و وزنه را با دو دست از روی زمین برمیدارد.
– پاها باید به اندازه عرض شانه باز باشند.
– در حین پایین آوردن وزنه، زانوها کمی خم میشوند اما نباید بیش از حد خم شوند. حرکت بیشتر از ناحیه لگن انجام میشود.
– بالاتنه باید صاف بماند و حرکت باید به سمت جلو انجام شود تا کشش بیشتری بر روی عضلات همسترینگ (پشت ران) ایجاد شود.
– ددلیفت سومو:
– در این نوع، پاها به طور قابل توجهی بازتر از عرض شانه قرار میگیرند (به اصطلاح “سومو” یعنی بزرگ).
– فرد با زانوهای خمیده و باسن پایینتر نسبت به ددلیفت رومانیایی شروع میکند.
– دستها بین پاها قرار میگیرند تا وزنه را بگیرند.
– در این حالت، حرکت بیشتر بر روی عضلات داخلی ران (آداکتورها) و همچنین عضلات پشت تأکید دارد.
۲. عضلات هدف:
– ددلیفت رومانیایی:
– بیشتر بر روی همسترینگ، گلوتئوس ماکسیموس (عضله بزرگ نشیمنگاه) و عضلات کمر تأکید دارد.
– همچنین باعث تقویت هسته بدن نیز میشود.
– ددلیفت سومو:
– تأکید بیشتری بر روی عضلات داخلی ران دارد.
– همچنین گلوتئوس ماکسیموس و عضلات کمر نیز تحت تأثیر قرار میگیرند، اما تمرکز اصلی بر روی قسمت پایینی بدن است.
۳. محدوده حرکتی:
– ددلیفت رومانیایی:
– دامنه حرکتی معمولاً کمتر است زیرا فرد فقط تا جایی که احساس کشش کند وزنه را پایین میآورد.
– ددلیفت سومو:
– دامنه حرکتی ممکن است بیشتر باشد زیرا فرد با زانوهای خمیدهتر شروع کرده و وزن را از زمین بلند میکند.
۴. مزایا و معایب:
– مزایای ددلیفت رومانیایی:
– تقویت همسترینگها
– افزایش قدرت کششی
– مناسب برای افرادی که مشکل زانو دارند زیرا فشار کمتری به زانو وارد میشود.
– معایب ددلیفت رومانیایی:
– ممکن است برای افرادی که انعطافپذیری کمی دارند چالشبرانگیز باشد.
– مزایای ددلیفت سومو:
– مناسب برای افرادی که دارای قد کوتاهتر هستند یا نمیتوانند دامنه حرکتی زیادی داشته باشند.
– معایب ددلیفت سومو:
– ممکن است فشار بیشتری به مفاصل زانو وارد کند اگر تکنیک صحیح رعایت نشود.
ددلیف معمولی:
1. پوزیشن پاها: در ددلیف معمولاً پاها به اندازه عرض شانه قرار میگیرند و انگشتان پا به جلو متمایل هستند.
2. نوع بار: مانند سومو، بار بر روی زمین قرار دارد اما ممکن است از انواع مختلف وزنهها استفاده شود.
3. حرکت بدن: ددلیف بیشتر بر روی عضلات پشت (به ویژه عضلات کمر)، همسترینگها و گلوتئوس تمرکز دارد.
4. نحوه بلند کردن: در ددلیف نیز فرد باید با حفظ کمر صاف وزنه را بلند کند، اما نحوه خم شدن بدن ممکن است کمی متفاوت باشد.